استراتژی جنبش سبز
در وضعیت کنونی پیشبینی میشود تدبیر استراتژیک و استراتژی جنبش سبز و جریان اپوزیسیون مبتنی خواهد بود بر:
1) امیدبستن به فشار تحریمها و تهدیدهای خارجی برای مجبورساختن نظام به عقبنشینی و تغییر رفتار در اقدامات پیش رو
2) امیدبستن به بروز یک بحران اجتماعی دیگر و فراهمشدن بستر برای آغاز دوباره تحرکات میدانی ( مثل انتخابات مجلس )
3) تلاش برای زندهنگهداشتن حداقلیِ اعتراضات اجتماعی از طریق ریزبدنههای جامعه خصوصاً محافل دانشجویی و تشکلهای جوانان واقلیت های قومی و مذهبی و...
4) فشار بر حاکمیت برای آزادسازی زندانیان جنبش سبز با استفاده از اهرمهای فشار داخلی (مطالبه خانواده زندانیان و هواداران جنبش) و بینالمللی (نهادهای طرفدار حقوق بشر)
5) سیاهنمایی اوضاع کنونی کشور و تمرکز بر نقاط ضعف و اشتباهات دولت مستقر مثل ، تورم ،گرانی ها ،اختلاس و...برای تخریب دولت و اثبات حقانیت خود و جلب دوباره افکار عمومی
6) عبور از مهرههای سوختهای مانند موسوی و کروبی و سرمایهگذاری بر مهرههایی که هنوز شانس حضور در حلقههای قدرت را دارند (مانند خاتمی یا سید حسن خمینی وحتی هاشمی رفسنجانی)
7) توجه تام به لیبرالیسم فرهنگی در فضای سایبر و نشریات وابسته وغیر سیاسی شدن مباحث فکری جامعه
8) سیاست نفوذ در لایه های حاکمیت و حکومت بخصوص رسانه ها ،صدا و سیما ، مطبوعات و....
9) و...
وضعیت کنونی جنبش سبز
در مجموع میتوان وضعیت کنونی جریان اپوزیسیون اصلاحطلب به طور عام و جنبش سبز به طور خاص را این گونه پیش بینی کرد:
1. نامشخص بودن مرز میان جریان اصلاحات (به عنوان یک جریان سیاسی که میخواهد در درون حاکمیتِ مستقر و در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فعالیت کند) و جنبش سبز (به عنوان یک جنبش رادیکال که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی است)
2. وجود نوعی ابهام و سردرگمی و رقابت سه گانه ( و چند گانه ) در سطح رهبران جنبش سبز و جریان اپوزیسون و عدم همسویی مواضع رهبران: سران فتنه (موسوی و کروبی)/ مجمع روحانیون مبارز (خاتمی، خوئینی¬ها، بجنوردی، انصاری، خمینی)/ شورای هماهنگی راه سبز امید (واحدی، امیرارجمند)/ اتاق فکر لندن (سروش، کدیور، گنجی، مهاجرانی، بازرگان) هاشمی و کارگزاران و....
3. مبهم بودن فعالیت قانونی اصلاحطلبان در عرصه سیاسی جمهوری اسلامی مثل انتخابات و....به دلیل حوادث پس از انتخابات 88 و نقش آنها در ماههای فتنه و عدم برخوردای از یک راهبرد مشخص عملیاتی در فعالیتهای سیاسی پیش رو
4. ناتوانی از انجام فعالیتهای گسترده سیاسی به دلیل زندانی بودن برخی از مهرههای عملیاتی و مغزهای متفکر جریان اصلاحات وحضور و پناهندگی برخی از رهبران و سران آنها در خارج از کشور
5. انفعال و سرخوردگی اصلاحطلبان در محافل دانشجویی و روشنفکری وناامیدی جریان های روشنفکری و دانشجویی نسبت به اصلاح طلبان و جنبش سبز
6. ناتوانی اصلاحطلبان از بسیج تودهای و انجام مانورهای میدانی به دلیل لطمهدیدن پایگاه اجتماعی آنان در دوران فتنه و محدود شدن فعالیت حامیان آنها به فضای مجازی (سایتها و وبلاگها)
جنبش سبز
پدیده جنبش سبز پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری سال 88 از دل جریان حامیِ کاندیداهای شکستخورده اصلاحات (موسوی و کروبی) سر برآورد.
حامیان جنبش سبز در آغازِ راه طیفی بسیار گسترده، ناهمگون و رنگرنگ را تشکیل میدادند به طوری که افراد مختلفی از مخالفین سرسخت جمهوری اسلامی با گرایشات تند لائیک و سکولار گرفته تا متدینین، خانوادههای شهدا و حتی روحانیون را شامل می شد .
تنها چیزی که میتوانست این جماعت ناهمخوان و غیرهمسنخ را در کنار یکدیگر گرد آورد، اعتراض به نتایج انتخابات بود .
اما گذر زمان به ضرر جنبش سبز تمام شد.
با گذشت چند صباحی از آغاز اعتراضات، این جنبش با ریزش مداوم نیروها مواجه گردید:
جنبش سبز ظرف چند ماه جمع کثیری از طرفدارانِ روزهای آغازین خود را ـ که از شعارها، جهتگیریها و اقدامات ساختارشکنانه سران و جریانهای افراطی جنبش منزجر و سرخورده شده بودند ـ از دست داد.
این کاهش مستمرِ حضور میدانی را میشد به وضوح در گردهماییها و اردوکشیهای خیابانیِ جنبش مشاهده کرد.
مهلکترین ضربه به بدنه اجتماعی جنبش سبز در روز نهم دی 1388 و از سوی ملت خشمگین ایران ـ در پاسخ به حرمتشکنی عاشورا ـ نواخته شد.
حماسه عظیم حامیان انقلاب در نهم دی تمام برآوردهای سران فتنه از وضعیت سیاسی کشور و میزان طرفداران خود و طرفداران نظام حاکم را زیر سؤال برد .این حماسه عملاً جریان فتنه و جنبش سبز را در یک کُمای عمیق فروبرد.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
اربعین
شاخصههای اندیشه سیاسی شهید بهشتی
آل خلیفه و حامیانش باید پاسخگوی تداوم فشارها بر شیخ عیسی قاسم با
جوانان پس از پیروزی انقلاب اسلامی دین گریز شده اند یا دین گرا؟
فقه سیاسی/ استاد لیالی/ مصاحبه 7
فقه سیاسی/ استاد لیالی/ مصاحبه 6
فقه سیاسی/ استاد لیالی/ مصاحبه 5
سند 2030 - بخش چهرام
سند 2030 - بخش سوم
[عناوین آرشیوشده]