سفارش تبلیغ
صبا ویژن
انصاف، اختلاف را می زُداید و الفتْ پدید می آورد. [امام علی علیه السلام]
 
پنج شنبه 94 آبان 28 , ساعت 5:33 عصر

استاد حوزه و دانشگاه مطرح کرد؛ 

خبرگزاری رسا ـ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی به جریان خزنده لیبرالیسم فرهنگی در کشور اشاره کرد و گفت: فرهنگی که بخشی از بدنه دولت‌ها و متولیان فرهنگی ترویج می‌کنند، فرهنگ توده مردم و متدینان نیست و این پیام خطرناکی را به جامعه انتقال می دهد؛ زیرا دولت دینی متولی فرهنگ است، متدینان هنگامی که به قدرت می‌رسند، اساس حکومت آنها باید بسط، گسترش دین و گزاره‌های دینی باشد.
حجت الاسلام محمد علی لیالی عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی
حجت‌الاسلام محمدعلی لیالی، استاد حوزه و دانشگاه، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به خطرات سکولاریسم فرهنگی اظهار داشت: یکی از مباحث مهمی که در عرصه فرهنگی، قابل توجه و بازبینی است، خطر لیبرالیسم فرهنگی یا به نوعی جریان اباحی‌گری و لاابالی‌گری در عرصه فرهنگ جامعه است.

 

گرایش فرهنگی جریان لیبرالیسم براساس اصالت قدرت، ثروت و لذت است

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی به جریان خزنده لیبرالیسم فرهنگی در کشور اشاره کرد و گفت: اساس تفکر لیبرالیسم به اومانیسم و انسان محوری و محوریت انسان در برابر خداوند برمی‌گردد.

 

استاد حوزه و دانشگاه افزود: در تفکر لیبرالیسم، سکولاریسم و جدایی دیانت از عرصه روابط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و مهم‌تر از همه اصالت قدرت، اصالت ثروت و اصالت لذت جایگاه مهمی دارد.

 

وی تأکید کرد: به طور طبیعی، نوع سبک زندگی و گرایش فرهنگی جریان لیبرالیسم و افرادی که گرایش به لیبرالیسم دارند، براساس مبانی نظری اومانیستی، سکولاریستی و اصالت قدرت، ثروت و لذت است.

 

اسلام در ذاتش با فرهنگ لیبرالیسم و اصالت قدرت، ثروت و لذت تعارض دارد

حجت‌الاسلام لیالی ابراز داشت: اسلام در ذات خود با فرهنگ لیبرالیسم و اصالت قدرت، ثروت و لذت تعارض دارد و هیچ‌گاه اومانیسم و سکولاریسم را مطرح نمی‌کند و پیروان مکتب لیبرالیسم و اومانیسم نیز با  فرهنگ، تفکر و معارف دینی تعارض دارند.

 

وی گفت: در تحلیل جریان‌های سیاسی و حاکمیتی، متأسفانه در تمام دولت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بخشی از بدنه ‌دولت‌ها، رگه‌هایی از گرایش به لیبرالیسم فرهنگی با شدت و ضعف وجود داشته است، از دولت موقت که معروف به دولت‌ لیبرال‌ها  و دولت مهندس بازرگان بود؛ تا برخی از کارگزاران درون دولت در دوران جنگ تحمیلی، دولت سازندگی، اصلاحات، دولت عدالت و دولت کنونی، نوعی عدم اعتقاد به هویت دینی و اسلامی و کارکردهای فرهنگ دینی در برخی از لایه‌های دولت‌ها  وجود داشته و دارد.

 

استاد و محقق حوزه علمیه قم تأکید کرد: استدلال ما بر این است که اگر در بدنه هر دولتی، گرایش به غرب، اومانیسم، سکولاریسم و نوعی رشد نابهنجار و رشد نامتوازن و نوع نگاه سبقت به قدرت، ثروت و لذت وجود داشته باشد، آن مجموعه و دولت به لیبرالیسم فرهنگی گرایش دارد.

 

در دولت‌ها نوعی فقدان پیوست فرهنگی با نگاه به دین و گزاره‌های دینی مشاهده می‌شود

وی تصریح کرد: باید با نهایت تأسف و تأثر اعلام کنیم که در دولت‌های پس از انقلاب در بحث توسعه، عمران، آبادانی، سازندگی و پیشرفت که وظیفه آنها بود، نوعی فقدان پیوست فرهنگی با نگاه به دین و گزاره‌های دینی را مشاهده می‌کنیم.

 

حجت‌الاسلام لیالی افزود: همه دولت‌ها برای توسعه و سازندگی زحمت کشیدند؛ اما این توسعه و سازندگی چندان با گفتمان دینی و گفتمان حاکم بر گزاره‌های دینی با نوع نگاه به خدمت به محرومان ، اقامه عدل، تعالی و رشد معنویت انسان و جامعه موافقت نداشت.

 

وی گفت: همه چیز را می‌شود به بخش خصوصی سپرد؛ اما نمی‌توان سرمایه‌گذار خارجی را برای عرصه فرهنگ دعوت کرد، نمی‌توان فرهنگ را در اختیار بخش خصوصی گذاشت و دولت‌ها خود را متولی فرهنگ ندانند.

 

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیه «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ» ابراز داشت: اگر مسؤولی در صدا و سیما، روزنامه‌ها، مطبوعات و همایشی مطرح کند که دولت خود را متولی فرهنگ نمی‌داند، این پیام خطرناکی را به جامعه انتقال می دهد؛ زیرا دولت دینی متولی فرهنگ است، متدینان هنگامی که به قدرت می‌رسند، اساس حکومت آنها  باید بسط، گسترش دین و گزاره‌های دینی باشد.

 

وی تأکید کرد: بخشی از علائم و نمادهایی که به ویژه در سال‌های اخیر در نوع نگرش به لیبرالیسم فرهنگی در جامعه و بخشی از بدنه دولت‌ها وجود دارد را می‌توان در مباحثی همچون بحث حجاب و عفاف، گرایش به تجمل، اشرافیت و رفاه در بخشی از مدیران دولتی مطرح کرد که سبب رشد بخشی از نابهنجاری‌ها و مفاسد اخلاقی شده است.

 

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی افزود: عدم توجه به قانون حجاب، عفاف و امر به معروف و نهی از منکر، گسترش فرهنگ ماهواره‌ و عدم اعتقاد به مقابله با این نوع فرهنگ ماهواره‌، عدم نظارت بر فیلترینگ و شبکه‌های اجتماعی و طرح مباحثی همچون رفتن زنان به ورزشگاه‌ها، رشد سینمای سفارشی خارجی و نگاه هنر و سینمای ما به جشنواره‌های خارجی، بخشی از نمونه‌هایی است که متأسفانه از آنها، نوعی فرهنگ مصرف، تجمل‌گرایی و برج نشینی اشرافیت در می‌آید.

 

فرهنگی که بخشی از بدنه دولت‌ها و متولیان فرهنگی ترویج می‌کنند، فرهنگ توده مردم و متدینان نیست 

وی خاطرنشان کرد: فرهنگی که بخشی از بدنه دولت‌ها و متولیان فرهنگی ترویج می‌کنند، فرهنگ توده مردم و متدینان نیست؛ چنان که رهبر معظم انقلاب فرمودند «من نگران مسأله فرهنگ هستم...؛ مسأله فرهنگ مهم است زیرا اساس ایستادگی و حرکت نظام مبتنی بر حفظ فرهنگ اسلامی و انقلابی و تقویت جریان فرهنگی مؤمن و انقلابی است».

 

استاد و محقق حوزه علمیه قم گفت: متأسفانه باید به صراحت اعلام کنیم که جریان فرهنگی مؤمن و انقلابی روز به روز مظلوم‌تر می‌شود و توجهی به آن نمی‌شود؛ چون که در همه دولت‌ها و تصمیم‌گیران عرصه فرهنگ کشور، نوعی وادادگی را مشاهده می‌کنیم و فرهنگ در تمام این دوره‌ها، گرفتار حاشیه‌ها بوده و به مجادلات احزاب و گروه‌های سیاسی دچار شده و هیچ‌گاه اصل و زیربنا قرار نگرفته است.

 

وی تصریح کرد: مایه تأسف است که در مناظرات انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری، مجلس و سایر موارد، مطرح شود که مشکل ما یک تار یا دو تار موی زنان نیست؛ این نوعی استفاده ابزاری از بحث مهمی به نام فرهنگ است؛ چنان که از قدیم گفته‌اند «چهل تار و گیتار و کنسرت و موسیقی از یک تار و دو تار آغاز می شود!!!!».

 

حجت‌الاسلام لیالی تصریح کرد: در شعارهایی که برخی مسؤولان سر می‌دهند از جمله این که «ممنوع القلم نداریم، همه سریع القلم هستند، هنرمند ارزشی و غیر ارزشی نداریم، دوران ممیزی به سرآمده است» از بحث‌هایی است که خواسته یا ناخواسته گرایش به لیبرالیسم فرهنگی است.

 

عدم توجه به نیروهای ارزشی و انقلابی، یک معضل کلی است

وی افزود: عدم توجه به نیروهای ارزشی و انقلابی، یک معضل کلی است؛ نوعی گرایش به لیبرالیسم در وزارت ارشاد دولت اصلاحات و شخص مهاجرانی بود که فرهنگ دینی و اساس فرهنگ اسلامی را خدشه‌دار کرد و اگر جمهوری اسلامی در هیچ‌ عرصه‌ای تساهل و تسامح نداشت؛ اما در عرصه فرهنگ به تمام معنا گرفتار شد که به سبب آن به خطاها و انحرافات جدی در عرصه فرهنگ وارد شد.

 

خطر نفوذ سکولاریسم در حوزه‌های علمیه

استاد حوزه و دانشگاه به خطر نفوذ سکولاریسم در حوزه‌های علمیه اشاره کرد و گفت: حوزه‌های علمیه بخشی از جامعه و حاکمیت دینی است و تافته جدا بافته از دانشگاه‌ها و سایر مراکز علمی نیست؛ چنان که متولیان و مسؤولان ما که به‌گونه‌ای از حوزه‌های علمیه برخاسته‌اند؛ اگر به لیبرالیسم فرهنگی گرایش پیدا کنند، به طور طبیعی این گرایش به حوزه‌های علمیه و خانواده‌های متدینان نیز سرایت خواهد کرد.

 

وی با اشاره به برخی از پایان‌نامه‌ها در حوزه علمیه ابراز داشت: متأسفانه در برخی از پایان‌نامه‌ها و رشته‌هایی همچون فلسفه، حقوق و علوم سیاسی، گرایش به غرب و لیبرالیسم وجود دارد و جریان غربگرا تحت عنوان نهضت ترجمه در حوزه‌ علمیه فعال بوده و هست و در برخی از مراکز دانشگاهی و حوزوی نیز درصدد نظریه‌پردازی در عرصه لیبرالیسم و اباحی‌گری است که بخشی از آنها تحت عنوان تساهل و تسامح دینی مطرح می‌شود.

 

حجت‌الاسلام لیالی تصریح کرد: به نظر می‌رسد در مقالات و کتاب‌هایی که در حوزه‌هایی همانند حقوق و اندیشه سیاسی از سوی برخی از فضلای حوزه علمیه و به نام حوزه علمیه قم می‌نویسند، در آنها نوعی تساهل و تسامح در بحث حدود، دیات و  قوانین جزایی اسلام وجود دارد؛ از این‌رو نگران هستیم که حوزه علمیه گرفتار تساهل و تسامح مذهبی شود که نتیجه آن اومانیسم، سکولاریسم و لیبرالیسم غربی است.

 

وی تأکید کرد: مراجع معظم تقلید، مدیریت محترم حوزه‌های علمیه، اساتید معتقد به نظام و اندیشه‌های امام و رهبری باید بیشتر به این مسأله توجه داشته باشند؛ زیرا حوزه علمیه، میراث دار قرآن، اهل بیت(ع) و تشیع است و میراث دار اندیشه‌ها و مبانی مغرب زمین و اندیشه تسامح و تساهل غربی نیست.

 

استاد و محقق حوزه علمیه قم گفت: حوزه‌های علمیه در عرصه فرهنگ، کم‌کاری داشته‌اند؛ زیرا روحانیت در حوزه فیلم، هنر، تئاتر، ادبیات، کتاب، رمان، شبکه‌های اجتماعی و بسیاری از پدیده‌هایی که امروزه تحت عنوان جنگ نرم مطرح می‌شود، حضور ندارد؛ تا آنها را با زبان جدید به نسل جوان ارائه دهد.

 

وی افزود: دولتمردان و سیاست‌گذاران نیز در بخش‌های دیگر باید در عرصه مباحث و طرح‌هایی که دارند، پیوست فرهنگی با نگاه قرآنی و فرهنگ دینی از علما و حوزه‌های علمیه درخواست کنند؛ چنان که بودجه‌‌ای که برای فرهنگ در مجلس و دولت تصویب می‌شود؛ باید پیوست فرهنگی و تأیید نهاد روحانیت و مرجعیت را داشته باشد و متولیان و دردمندان جامعه، تأملی جدی داشته باشند.

 

باید به هویت دینی و انقلابی باز گردیم

حجت‌الاسلام لیالی تأکید کرد: باید به هویت دینی و انقلابی باز گردیم و تفکر و دیدگاه بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) را نسبت به فرهنگ واکاوی کنیم؛ چنان که ایشان فرمودند «فرهنگ آن است که فرهنگ قرآنی باشد».

 

وی یادآور شد: باید ببینیم در سبک زندگی مردم از مسؤولان و مدیران تا توده مردم و اقشار و اصناف مختلف، فرهنگ قرآنی حاکم است و انتظارت رهبر معظم انقلاب نسبت به عرصه فرهنگ و تعالی فرهنگی چیست و چرا ایشان نگران مسأله فرهنگ کشور هستند؛ چه کسی باید این نگرانی را رفع کند؛ چرا امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه احیا نمی‌کنیم و پاسداشت آن را فراموش کرده‌ایم؟

 

استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: اگر امر به معروف و نهی ازمنکر فراموش شود، جامعه دچار جهالت، سقوط و انحطاط خواهد شد؛ از این‌رو باید از این فریضه الهی و رویش‌های انقلاب دفاع کرد و جریان فرهنگی مؤمن و انقلابی نسبت به فرهنگ جهاد، شهادت و ارزش‌ها دغدغه داشته باشند.

 

وی افزود: بهترین فرزندان این انقلاب برای دفاع از فرهنگ ارزشی و هویت دینی به شهادت رسیدند و ترویج فرهنگ جهاد، شهادت، ازخودگذشتگی و ایثار است که می‌تواند ما را به عرصه فرهنگ نزدیک کند.

 

حوزه علمیه و نهاد مرجعیت، نقش اساسی در بسط و گسترش فرهنگ و هویت دینی دارند

استاد و محقق حوزه علمیه قم تأکید کرد: با برنامه‌ریزی و پشتیبانی فرهنگی باید از نهادهای دینی همچون مساجد، هیأت‌ها و کانون‌های فرهنگی، حمایت‌های لازم صورت بگیرد و نهادهای مسؤول همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت‌‌خانه‌های فرهنگی، حوزه علمیه و نهاد مرجعیت نیز نقش اساسی را در بسط و گسترش فرهنگ و هویت دینی داشته باشند.

 

حجت‌الاسلام لیالی با اشاره به پیامدهای پیروی از فرهنگ غرب افزود: هرچه گرفتار فرهنگ لیبرالیسم غربی شویم؛ گرفتار لاابالی‌گری و اباحی‌گری بیشتری خواهیم شد و این به معنای دوری از اسلام اصیل است./908/ت300/س

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ